Stara mapa Sankt Petersburga przedstawia ewolucję miasta Petersburg. Ta historyczna mapa Sankt Petersburga pozwoli Ci na podróżowanie w przeszłości i w historii Sankt Petersburga w Rosji. Starożytna mapa Sankt Petersburga jest dostępna do pobrania w formacie PDF, do druku i bezpłatnie.

W latach 1736-1737 Sankt Petersburg ucierpiał na skutek katastrofalnych pożarów, co zostało zaznaczone na historycznej mapie Sankt Petersburga. Aby odbudować zniszczone gminy, w 1737 roku komisja pod przewodnictwem Burkharda Christopha von Münnich zleciła opracowanie nowego planu. Historyczne miasto Petersburg podzielono na pięć gmin, a centrum miasta przeniesiono do gminy Admiralicja, położonej na wschodnim brzegu między Newą a Fontanką.

Petersburg, jak widać na historycznej mapie opracowanej wzdłuż trzech promienistych ulic, które spotykają się w budynku Admiralicji i są obecnie znane jako Newski Prospekt (który jest obecnie postrzegany jako główna historyczna ulica miasta), Gorokhovaya Street i Woznesensky Prospekt. W ciągu pierwszych sześćdziesięciu lat w architekturze miasta dominował styl barokowy, którego kulminacją jest elżbietański barok, reprezentowany przede wszystkim przez Bartolomeo Rastrelli z takimi budynkami jak Pałac Zimowy.

Komisja Budynków Kamiennych Moskwy i Petersburga założona w 1762 r. orzekła, że żadna budowla w mieście nie może być wyższa niż historyczny Pałac Zimowy i zakazała rozstawiania budynków. Za panowania Katarzyny Wielkiej w latach 60. i 80. XX w. brzegi Newy były wyłożone granitowymi nasypami. Jednak dopiero w 1850 roku zezwolono na otwarcie pierwszego stałego mostu przez Newę, Mostu Blagoveshcheńskiego. Wcześniej wolno było otwierać tylko mosty pontonowe. Kanał Obvodny (wykopany w latach 1769-1833) stał się południową granicą Petersburga.

Petersburska zabytkowa mapa daje unikalny wgląd w historię i ewolucję miasta St Petersburg. Ta zabytkowa mapa Sankt Petersburga z jego zabytkowym stylem pozwoli Ci podróżować w przeszłość Sankt Petersburga w Rosji. Mapę zabytkowego Sankt Petersburga można pobrać w formacie PDF, wydrukować i bezpłatnie.

Szwedzka twierdza Nyenskans została założona przy ujściu rzeki Newy w 1611 r., na terenie zwanym wówczas Ingermanland, jak to pokazano na zabytkowej petersburskiej mapie. Wokół niej wyrosło małe zabytkowe miasteczko o nazwie "Nyen". Piotr Wielki interesował się żeglugą morską i sprawami morskimi, a jego celem było, aby Rosja zyskała możliwość wypłynięcia na morze, aby mogła handlować z innymi narodami morskimi. Aby tego dokonać, potrzebował lepszego portu morskiego niż Archangielsk, który znajdował się na Morzu Białym na północy.

12 maja [O.S. 1] 1703 r., podczas Wielkiej Wojny Północnej, Piotr Wielki zdobył Nyenskanów i wkrótce przystąpił do wymiany tej twierdzy. 27 maja 1703 r. [O.S. 16] 1703 r., bliżej ujścia rzeki, o którym mowa na petersburskiej zabytkowej mapie (5 km/3 mile w głąb lądu od zatoki), na zabytkowej wyspie Zającza położył Twierdzę Piotra i Pawła, która stała się pierwszą ceglano-kamienną budowlą nowego miasta.

Petersburg został zbudowany przez wcielonych do wojska chłopów z całej Rosji; w kilka lat pod nadzorem Aleksandra Menshikova brało w nim udział także wielu szwedzkich jeńców wojennych (patrz mapa zabytkowego Petersburga). Przy budowie zabytkowego miasta Petersburga zginęło kilkadziesiąt tysięcy pańszczyźnianych. Później miasto stało się centrum guberni petersburskiej. Peter przeniósł stolicę z Moskwy do Sankt Petersburga w 1712 roku, 9 lat przed zakończeniem wojny na mocy traktatu z Nystadu z 1721 roku, choć już w 1704 roku jako stolicę (lub siedzibę rządu) wymieniał Sankt Petersburg.